Informacje o poszczególnych miejscowościach:
Boguszówka
Pierwsza wzmianka o tej wsi pochodzi ze spisu poborowego powiatu radomskiego z 1508 roku. W tym czasie jej właścicielem był Jan Bogusz, wieś zwano wtedy Wolą Kowalową (Kowal-Wolya). Od imienia właściciela wsi z czasem zaczęto nazywać tą miejscowość Boguszową Wolą. Nazwa pochodzi od nazwy osobowej „Bogusz” i wyrażenia „Wola” oznaczającego czasowe zwolnienie od danin i powinności. W spisie poborowym powiatu radomskiego z 1569 roku wymienia się już miejscowość o nazwie Boguschowa Wolya. W tym czasie wieś należała do Jana Bogusza kasztelana zawichojskiego, syna Jana Bogusza. W 1593 Boguszówka należała do Bernarda Bogusza syna Jana Bogusza. Ród Boguszów herbu Półkozic był możnym rodem w XVI- wiecznej Polsce. Boguszowie pochodzili z okolic Wiślicy. Jeden z przedstawicieli tego rodu zapewne drogą małżeństwa, wszedł w posiadanie wsi o nazwie Wola Kowalska w powiecie radomskim. Wieś stała się dziedziczną wsią rodu Boguszów i z czasem zmieniła nazwę. Jan Bogusz, dziedzic wsi w połowie XVI wieku, został sekretarzem królewskim a od 1561 roku był podkomorzym lubelskim. Do tych godności z czasem doszły następne: kasztelana czechowskiego, kasztelana zawichojskiego. Oznacza to, że był senatorem Rzeczpospolitej. Od 1571 roku był też starostą radomskim. W 1591 roku starostwo radomskie przekazał swemu synowi Bernardowi. Bernard Bogusz ożenił się z córką Mikołaja Kochanowskiego, Dorotą. Bernard Bogusz zmarł przedwcześnie w 1603 roku. Starostwo radomskie i ziemie dziedziczne Boguszów, w tym Boguszówka, przeszły na własność brata zmarłego, Krzysztofa Bogusza. Na Krzysztofie kończy się historia rodu Boguszów w tej okolicy w XVII wieku. Po Boguszach Boguszówką została własnością rodu Regowskich z Regowa. Po Regowskich właścicielem wsi byli Pękosławscy a potem Witowscy. W końcu XVIII wieku wieś należała do rodziny Wielopolskich ale zastawiona była niejakiemu Wodzickiemu. W 1827 roku miejscowość liczyła 18 domów i 166 mieszkańców. W 1847 roku stało tu już 32 domy. W końcu XIX wieku we wsi istniał folwark szlachecki. We wsi było 22 domy a mieszkało w niej 184 mieszkańców. Obszary folwarczne zajmowały 617 mórg a ziemia chłopska zajmowała 338 mórg obszaru. W 1930 roku właścicielem folwarku w Boguszówce był Seweryn Plewiński. W 1938 roku w Boguszówce stało 50 domów.
Borek
Początkowo była to osada folwarczna związana z dobrami szlacheckimi Sarnów. Nazwa ma leśny źródłosłów pochodzi od słowa „bór”, słowo „borek” oznaczało mały „bór”. W 1707 roku wymienia się tę osadę wśród majętności dworskich Sarnowa. W tym czasie była to osada leśna służąca za składowisko drzewa. Według inwentarza dóbr sarnowskich z tego okresu znajdowały się tam składy drzewa różnego rodzaju: sosna, olszyna, graby. Mieszkańcem osady był Walek Szewczyk. Samodzielna wieś Borek po raz pierwszy występuje w 1787 roku w spisach parafialnych z tego okresu. Wieś związana była z dobrami sarnowskimi i tak samo jak Sarnów w 1788 roku należała do rodziny Działyńskich. W końcu XIX wieku wieś leżała w gminie Sarnów i parafii Oleksów. We wsi był folwark szlachecki obejmujący 431 mórg ziemi. Ziemi chłopskiej było 739 mórg. W Borku stało wtedy 60 domów a mieszkało w nim 430 mieszkańców. Borek z osady folwarcznej rozwinął się w dużą wieś. Według danych na rok 1930 mieszkało w nim 799 mieszkańców. Były tu trzy sklepy których właścicielami byli panowie: Banoś, Kamionka i Smolarczyk. W Borku stały dwa wiatraki: Pałki i Rutkowskiego. Cieślą we wsi był pan Styka a kowalem Cieślak. W 1938 roku we wsi stało 140 domów.
Kociołek
Wieś powstała w drugiej połowie XIX wieku. Nazwa pochodzi od pospolitego określenia „kocioł”, które oznaczało nieckowato ukształtowany teren. W 1883 roku stało we wsi 14 domów. Mieszkało w niej 67 mieszkańców. Obszar wsi wynosił 33 morgi. W 1938 roku we wsi stało 31 domów. Wieś należała do gminy Sarnów.