Zgodnie z postanowieniami ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) pacjent ma prawo wyboru świadczeniodawcy udzielającego ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych (art. 29) lub szpitalnych (art. 30) spośród wszystkich świadczeniodawców, którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z Narodowym Funduszem Zdrowia. Pacjent ma prawo leczyć się na podstawie skierowania na terenie całego kraju. Skierowanie nie jest wymagane w stanach nagłego zagrożenia zdrowia lub życia.
W obecnym stanie prawnym nie funkcjonuje takie określenia, jak rejonizacja w przypadku leczenia szpitalnego, ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych, odmowa udzielenia świadczenia z powodu tzw. „rejonizacji” stanowi naruszenia prawa pacjenta. W sytuacji takiego naruszenia prawa, pacjent ma możliwość skierowania skargi do dyrektora podmiotu leczniczego, w którym doszło do odmowy udzielenia świadczenia, właściwego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia, organu nadzoru nad podmiotem leczniczym lub do Rzecznika Praw Pacjenta.