„Służba Ojczyźnie ma niekiedy swoją wielką cenę,
zaś obowiązkiem państwa jest pamiętać o tych,
którzy w imię tej służby oddali życie.”
Janusz Kurtyka
13 kwietnia obchodzimy Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej. Upamiętnia on rocznicę opublikowania przez Niemcy w 1943 roku informacji o odkryciu w Katyniu pod Smoleńskiem w Rosji, masowych grobów oficerów Wojska Polskiego, zamordowanych wiosną 1940 roku.
NKWD – (Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych- centralny organ administracji państwowej w ZSRR ) wymordowało z motywów politycznych blisko 22 tysiące obywateli polskich wziętych do niewoli po agresji Związku Radzieckiego na Polskę 17 września 1939 roku. Byli wśród nich oficerowie Wojska Polskiego – wybitni dowódcy i stratedzy, policjanci, urzędnicy, uczeni, profesorowie wyższych uczelni, artyści, lekarze, nauczyciele, prawnicy. Stanowili oni elitę narodu, jego potencjał obronny, intelektualny i twórczy.
Jeńcy ginęli od strzału w tył głowy. Ofiary dokonanej zbrodni były pogrzebane w zbiorowych mogiłach w Katyniu, Charkowie oraz Miednoje. Egzekucje trwały od kwietnia do maja 1940 roku.
Polskich jeńców rozstrzelano na podstawie uchwały Biura Politycznego KC Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików) z 5 marca 1940 roku.
Decyzja ta została jednogłośnie zaakceptowana przez członków Biura Politycznego – Stalina, Woroszyłowa, Mołotowa, Mikojana, Kalinina, Kaganowicza i Berię, którzy złożyli pod nią swoje podpisy.
Prawda o Zbrodni Katyńskiej była ukrywana przez ponad pół wieku. Dopiero 13 kwietnia 1990 roku władze ZSRR przyznały, że zbrodnię popełniło NKWD, a dwa lata później prezydent Borys Jelcyn ujawnił pierwsze dokumenty.
Proces przywracania pamięci o ofiarach Zbrodni Katyńskiej jest ciągle żywy. Jednym z jego bardzo ważnych elementów stało się ustanowienie 14 listopada 2007 r. przez Sejm RP daty 13 kwietnia jako święta państwowego pod nazwą Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej, aby oddać hołd i uczcić pamięć pomordowanych.